Beschrijving

De houding van Nederland in de onafhankelijkheidsstrijd van Indonesië (1945-1949), die hier kwestie heette en daar revolutie, is in sterke mate bepaald door de Katholieke Volkspartij. Deze keerde na de Tweede Wereldoorlog als de grootste partij in het parlement terug en vormde met de Partij van de Arbeid de kern van de rooms-rode coalitie, eerst onder Beel, later onder Drees. Als regeringspartij droeg de KVP mede-verantwoordelijkheid voor de aankleding van het akkoord van Linggadjati dat met de Republiek van president Soekarno werd gesloten. Daarnaast voor twee militaire acties tegen deze Republiek en voor het ontslag van de luitenant-gouverneur-generaal Van Mook. In 1949 gedoogde de partij onder druk van de Verenigde Staten de vreedzame afloop van de strijd in een Ronde Tafel Conferentie, die werd gevolgd door een soevereiniteitsoverdracht. In deze studie wordt de houding van de KVP belicht aan de hand van onderzoek in tal van nieuwe archieven van de partij en van vooraanstaande politici zoals Romme em Beel.