Beschrijving

De reputatie van Culemborg en Vianen was in vroeger tijden dubieus, zo niet slecht. Deze steden kregen in de 17de en 18de eeuw bekendheid als wijkplaatsen voor misdadigers en frauduleuze bankroetiers. Ook nadien bleef die faam, bestaan. Andere als toevluchtsoord fungerende plaatsen, zoals de eveneens in het grensgebied van Holland, Utrecht en Gelderland gelegen graafschappen Buren en Leerdam en de baronie IJsselstein, konden zich in aanzienlijk mindere mate in een dergelijke negatieve reputatie verheugen.

De auteur van deze monografie weet niet alleen op overtuigende wijze het mythische karakter van deze vastgewortelde beeldvorming over Culemborg en Vianen aan te tonen, maar draagt ook interessante gegevens aan over het aloude systeem van vrijgeleide in het algemeen en de ontwikkeling van de asielverlening in de 17de en 18de eeuw in het bijzonder.